Η ιστορία με λίγα λόγια

Το Πράσινο Ακρωτήριο ήταν ακατοίκητο μέχρι να εγκατασταθούν οι Πορτογάλοι τον 15ο αιώνα. Αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως ενδιάμεσος σταθμός για εξερευνητικές αποστολές και αργότερα ως τόπος καλλιέργειας ζαχαροκάλαμου. Κατά τη διάρκεια του 16ου-18ου αιώνα, έγινε κυρίως σημείο μεταφόρτωσης σκλάβων που κατευθύνονταν από την Αφρική προς τη Βόρεια Αμερική. Η Πορτογαλική Επανάσταση του 1974 οδήγησε στην αποδυνάμωση του υφιστάμενου καθεστώτος και επέτρεψε στις αποικίες να κηρύξουν την ανεξαρτησία τους. Το Πράσινο Ακρωτήριο έγινε ανεξάρτητη δημοκρατία το 1975. Σήμερα ο κύριος οικονομικός τομέας, εκτός από τη γεωργία, είναι ο τουρισμός.

Άνθρωποι

Δεδομένου ότι στο Πράσινο Ακρωτήριο ζούσαν για μεγάλο χρονικό διάστημα μόνο Πορτογάλοι, αυτό εξακολουθεί να καθορίζει τη σύνθεση του πληθυσμού. Υπάρχουν απόγονοι αφρικανών σκλάβων και αποικιοκρατών από την Πορτογαλία, την Ιταλία και τις Κάτω Χώρες. Πιο πρόσφατα, στα νησιά αυξήθηκε ο αριθμός των προσφύγων από την Ισημερινή Αφρική, ιδίως από τη Σενεγάλη. Αυτοί διακρίνονται εύκολα από τους αρχικούς κατοίκους από το πολύ πιο σκούρο χρώμα του δέρματός τους. Ο συνολικός πληθυσμός των νησιών είναι μόλις 400.000.

• Εκδρομές στο Πράσινο Ακρωτήριο μέσω του Cestujlevne.com
• Εκδρομές στο Πράσινο Ακρωτήριο μέσω της Blue Style
• Εκδρομές στο Πράσινο Ακρωτήριο μέσω της Fischer

Το εθνικό σύνθημα είναι "χωρίς άγχος" και η ζωή των ντόπιων είναι επίσης σε αυτό το πνεύμα.

Διακοπές

Το Πράσινο Ακρωτήριο είναι χριστιανική χώρα, οπότε οι κύριες γιορτές, όπως το Πάσχα, τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά, είναι οι ίδιες με αυτές της Ευρώπης. Δεν θα βρείτε άλλα σημαντικά γεγονότα που να επηρεάζουν σημαντικά την πορεία της χώρας.

Πολιτισμός

Η κουλτούρα στο Πράσινο Ακρωτήριο είναι ένα μείγμα ευρωπαϊκής και αφρικανικής καταγωγής. Στο νησί Σάο Βισέντε διοργανώνεται κάθε χρόνο (την Τετάρτη της Στάχτης) ένα πομπώδες καρναβάλι που μοιάζει πολύ με αυτό του Ρίο ντε Τζανέιρο. Άλλες εκδηλώσεις ενδιαφέροντος είναι το μουσικό φεστιβάλ Baia das Gatas τον Αύγουστο και το διεθνές φεστιβάλ θεάτρου που πραγματοποιείται τον Σεπτέμβριο.

Όσον αφορά την τέχνη, οι κάτοικοι κατασκευάζουν συχνά αγάλματα και κοσμήματα από καρύδες. Αυτά γίνονται στη συνέχεια ένα από τα πιο δημοφιλή αναμνηστικά. Η μουσική είναι ένα μείγμα κρεολικής και πορτογαλικής μουσικής με τη συνοδεία λαϊκών οργάνων.

Γλώσσα

Η επίσημη γλώσσα είναι η πορτογαλική, αν και η πλειοψηφία του πληθυσμού μιλάει κρεολικά. Οι σημερινοί ηγέτες της χώρας προσπαθούν να την καταστήσουν επίσημη γλώσσα. Οι απλοί άνθρωποι στα τουριστικά νησιά μιλούν συνήθως και αγγλικά, αν και είναι πολύ πιο άνετοι με τα πορτογαλικά.

Τουρισμός

Ο τουρισμός στο Πράσινο Ακρωτήριο βρίσκεται ακόμη στα σπάργανα. Λόγω της απόστασής τους από την Ευρώπη, δεν είναι τόσο δημοφιλείς όσο άλλοι εξωτικοί προορισμοί. Λόγω του μικρού μεγέθους τους και εν μέρει λόγω της προστασίας της φύσης, τα καταλύματα είναι περιορισμένα και υπάρχουν βασικά μόνο λίγα ξενοδοχειακά συγκροτήματα στις ακτές. Αυτά συχνά ανήκουν σε ευρωπαϊκές εταιρείες, οπότε το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών παραμένει υψηλό.

Λόγω του σταθερού θυελλώδους κλίματος, το Πράσινο Ακρωτήριο επισκέπτονται κυρίως για θαλάσσια σπορ στα κύματα του Ατλαντικού Ωκεανού. Όσοι δεν κάνουν σερφ μπορούν να απολαύσουν τον (συχνά εντελώς απομονωμένο) ηλιόλουστο καιρό στις ατελείωτες παραλίες με ψιλή άμμο που εκτείνονται για χιλιόμετρα κατά μήκος της ακτής. Σίγουρα μην περιμένετε εδώ εκπληκτικά αξιοθέατα.

Το καλύτερο αναμνηστικό είναι μια κονσέρβα νόστιμου τοπικού τόνου, ένα κόσμημα καρύδας ή ένα αναμνηστικό που σχετίζεται με το εθνικό ζώο - τη θαλάσσια χελώνα.

Γεωγραφία

Το Πράσινο Ακρωτήριο αποτελείται από 10 μεγάλα και 5 μικρότερα νησιά. Όλα σχηματίστηκαν από ηφαιστειακή δραστηριότητα, η οποία καθορίζει ακόμη και σήμερα τον χαρακτήρα τους. Τα νησιά είναι ξηρά και χωρίς μεγάλη βλάστηση. Η πιο συνηθισμένη επιφάνεια είναι η έρημος ή τα σκούρα πετρώματα λάβας και δύσκολα θα βρείτε ποτάμι, δάσος ή λίμνη στα νησιά.

Η διαφορά ώρας με την Τσεχική Δημοκρατία είναι -2 ώρες το χειμώνα και -3 ώρες το καλοκαίρι. Τα νησιά είναι σχετικά μικρά, όχι μεγαλύτερα από 40 χιλιόμετρα, και συχνά έχουν μόνο έναν κύριο δρόμο που συνδέει το βορρά με το νότο ή την ανατολή με τη δύση. Τα περισσότερα από τα νησιά έχουν τα δικά τους αεροδρόμια και συνδέονται με πορθμεία.

Τα πιο επισκέψιμα νησιά είναι το Sal και το Boa Vista, όπου βρίσκονται οι πιο όμορφες παραλίες και τα περισσότερα καταλύματα. Σε αυτά τα νησιά μεταφέρονται συχνότερα με αεροπλάνο στο πλαίσιο οργανωμένων εκδρομών, γι' αυτό και θα βρείτε επίσης τους περισσότερους τουρίστες να εξερευνούν το άγονο εσωτερικό του νησιού με νοικιασμένα τετράτροχα ποδήλατα ή οχήματα εκτός δρόμου.

Τα νησιά Santiago, Santo Antão και Sao Vincente προσφέρουν τόσο αξιοθέατα όσο και καταπράσινη φύση. Εδώ βρίσκεται η πιο εύφορη γη των νησιών και μπορούμε να παρατηρήσουμε τις κατάφυτες πλαγιές των ηφαιστείων. Ωστόσο, η επίσκεψη σε καθένα από αυτά δεν θα διαρκέσει περισσότερο από δύο ημέρες.